Mutsuz İş

  Hayatta hepimiz bilerek veya bilmeyerek bizim için yanlış olan bir mesleği seçebiliyoruz. Bazen bir mesleğin popüler olması nedeniyle aslında mutlu olamayacağımız bir mesleği de maalesef seçebiliyoruz. 

  Zamanın değişmesi ile kişiler de değişmeye çalışıyor; kendi yaşam ve çalışma tarzlarını da yeni sistemin birer parçası haline getirmek için çaba harcıyor.

Sadece para için çalışanlarsa mutsuz olmaya mahkum görünüyor. Pek çok kişi için iş yerinde mutlu olmak imkansız, en büyük mutluluk mesainin bitmesi ve cuma gününün gelmesi.

  Öte yandan çalışanın böyle yapmasına hak veriyorum çünkü Allah düşmanımın başına vermesin egosu yüksek yönetici. Onlara göre bende iyi bilen olmaz ben bilemesem burada olur muydum havaları…

İşte size tipik yönetici halleri;

• Asla takdir etmez.
• Çalışanların ensesindedir nefesi.
• Kimseyi dinlemez.
• Bol bol ihtar verir.
• Sosyal hayatını kontrol eder.
• Çalışanı makine gibi görür.
• Otoriter ve agresif olmak için kendini şartlar.

  Bunlar yetmezmiş gibi birde sosyal hayattaki arkadaşlarının iş hayatındaki egosunu senin üzerinde tatmin etmesiyle uğraşırsın. (yok ben senden fazla maaş alıyorum, senden daha çok iş yapıyorum, sende çalıştığını mı sanıyorsun, senin yaptığın iş değil, terfi vermediler mi gibi gibi şeylerle uğraşırsın) Orada diyemiyorsun ben senin gibi torpille girmedim, benim o mevkide tanıdıklarım yok veya ben senin gibi yalıyamıyorum diye….

İşin özeti:

Aslında çalışanlar kendini geliştirmek ve kendisine destek olacak şirketlerin arayışındadır. Çalışanlar kariyer planlamasına ihtiyaç duyuyorlar. Samimi çalışan ve işveren ilişkisi sunan, çalışanlarına bir aile oldukları hissini veren, çalışanlarının fikirlerini alan ve insana değer veren bir iş yeri, mutluluğun temel gereklerini de yerine getiriyordur bence.
Mühim olan “para” dan önce “insan” kavramını yerleştirmiş bir şirkette çalışmaktır.